Selecteer een pagina

Check hier mijn foto’s en houd de pagina films in de gaten voor de Kathmandu film!

Lekker weertje

Het regent pijpenstelen en het ienieminie taxietje is volledig beslagen dus ik zie niks terwijl we hobbelend de wijk uit rijden. Geen vierkante meter is gelijk dus ik word achterin alle kanten opgeslingerd. De driver en de gids zitten voorin. Ik probeer het raam droog te maken, maar omdat het zo snel weer beslaat en buiten flink tekeer gaat heeft het weinig zin. Leuke rit!

Eenmaal aangekomen in Doulikhel start ik samen met Kami, mijn gids voor vandaag de hike die ik vandaag gepland heb, we gaan eerst naar Namobuddha. Ik ben gisteravond nog even snel op straat naar een schoenmakertje gegaan om voor 2.70 euro een nieuw stuk zool onder mijn versleten gympen te laten stikken, dus wat dat betreft ben ik klaar voor de tocht!

We beginnen met 1500 traptreden en terwijl het giet van de lucht is het nog oppassen dat we niet uitglijden. Het voelt wel meteen lekker om de stad uit te zijn en met al die extra zuurstof in de lucht is het heerlijk ademen. Eenmaal boven aan gekomen komen we bij een grote gouden Boeddha. Er is werkelijk niemand anders te bekennen. Er staan bordjes dat we onze schoenen uit moeten doen om het stuk rondom de Boeddha op te mogen lopen, maar Kami geeft gelukkig aan dat dat nu niet hoeft. We lopen een rondje om de Boeddha en kijken over de reling naar wat een prachtig uitzicht over de vallei moet zijn… als het niet mistig is en regent… zoals vandaag. Er is geen ruk te zien, we kijken in een wit wolkendek en ik maak een paar foto’s ” Nice view here, Nice view” en Kami moet lachen.

Zon

Na ons niet zo succesvolle bezoek aan deze uitkijk plek pakken we een slingerend bergpad naar beneden. Ik ben bij met mijn stukjes extra zool, anders had ik nu tussen het glibberen over de stenen door allang in een modderplas gelegen. We komen op een uitkijk punt en ergens in de verte hoor ik vanaf een picknick plek (kennelijk picknicken Nepalezen zelfs met dit weer) “Thinking out loud”, van Ed Sheeran, geinig dat zing ik altijd voor Riff en dan dansen we samen. En op dat moment komt de zon door!

Ik heb even een geluksmomentje.

En voor het eerst die dag heb ik een beetje een idee van waar ik terecht gekomen ben, tussen de bergen, wauw. Ik voel me ineens zo klein. En wat een verschil met de hectiek van Kathmandu!

Cadeautje

In het zonnetje lopen we al slingerend naar beneden, Kami helpt me bij de gladde stukken, om uiteindelijk in de verte boven op een bergtop een klooster te zien. Onderweg regent het nog wat, maar de mist is grotendeels weggetrokken dus het zicht is prachtig. Boven in het klooster genieten we van een heerlijke spicy curry, waarna we het klooster en de omgeving verkennen. We zijn nu halverwege de tocht. Onderweg brand ik in de tijgertempel nog 7 kaarsjes voor Good Luck en ben ik klaar voor de afdaling naar beneden.

Die brengt ons langs schattige kleine berg dorpjes. Wat een rust en wat gaat alles hier lekker langzaam. Zo wandelen we door de tijd die hier heeft stil gestaan, af en toe begroet door een inwoner. Het begint op een gegeven moment weer te regenen. En dat gaat al snel veel harder. Na 6 uur flink doorstappen en mezelf steeds schrap zetten om niet uit te glijden begin ik nu toch mijn knieën wel te voelen. Voor het eerst die dag zeg ik tegen Kami dat ik mijn benen nu wel begin te voelen. “We’re almost there”, zegt hij en terwijl hij zich omdraaid kijkt hij langs mij heen en zegt; “Rainbow!”

Wauw! En ik sta er middenin!

Een hele mooie afsluiting van deze geweldige tocht door de bergen.